پایگاه خبری فوتبالی- ثلث اول لیگ برتر برای استقلال با حضور روی پله سوم تمام شد.به گزارش فوتبالی، اگر بخواهیم واقع بین باشیم، رتبه‌ای استقلال رتبه ای است که اگر تیم ساپینتو، در ادامه بازیهای لیگ برتر ب...

پایگاه خبری فوتبالی- ثلث اول لیگ برتر برای استقلال با حضور روی پله سوم تمام شد.

به گزارش فوتبالی، اگر بخواهیم واقع بین باشیم، رتبه‌ای استقلال رتبه ای است که اگر تیم ساپینتو، در ادامه بازیهای لیگ برتر به خودش تکانی اساسی ندهد، احتمالا جایگاه قطعی آنها هم در پایان لیگ 22 خواهد بود. استقلال این فصل، دانلودی ناقص از تیمی است که فصل قبل با آبی کردن تمام تاریخ لیگ برتر، قهرمان شد. یک نکته مهم دیگر هم این است که در هر 2 فاز دفاعی و هجومی و در هر 4 خط بازی، تیم ساپینتو ضعیف‌تر و عقب‌تر از تیم مجیدی است. نکته ای که مطمئنا کارشناسان فنی فوتبال، می توانند آن را ارزیابی کنند و در این گزارش هم هدف همین است.

* مقایسه

 استقلال فصل قبل در پایان هفته دهم، 20 امتیاز داشت و حالا 19 امتیازی است. استقلال فصل قبل تنها در 3 تا از 10 بازی‌اش گل نزده بود که حالا به 4 و با احتساب گل به خودی بازی با ذوب‌آهن به 5 رسیده است. استقلال فصل قبل در 2 تا از 10 بازی ابتدایی‌اش گل خورده بود که حالا به عدد 5 رسیده است. مرور همین 3 مقایسه نشان می‌دهد استقلال ساپینتو نسبت به استقلال مجیدی، قطعا تیم بهتری نشده است و اگر ساپینتو و کادرفنی تغییرات ندهند ممکن است این وضعیت بماند یا حتی بدتر هم بشود.

* عجیب

 از این گزاره که استقلال با وجود شهباززاده، محبی، قایدی، رمضانی، میرزایی، مطهری و بابایی در نیمی از بازیهای ثلث اول گل نزده، چه نتیجه‌ای باید گرفت؟ نتیجه اول: کیفیت پایین این لشکر! که خیلی زود رد می‌شود چراکه همگی پیش از این، خودشان را نشان داده‌اند. نتیجه دوم: دانش فنی پایین کادر فنی! که این هم خیلی زود مردود می‌شود چرا که ساپینتو با همه کم و کسری‌هایش، اصلا در ژانر مربیان بدون دانش فنی قرار نمی‌گیرد. نتیجه سوم و احتمالا درست: استقلال در کدام بازی به جز رویارویی با نساجی، موقعیت‌های گل زیاد داشته و استفاده نکرده است؟ محض نمونه: استقلال در 180 دقیقه اخیر برابر ذوب‌آهن و آلومینیوم، چند موقعیت مسلم گلزنی داشت که توسط مهاجمان هدر رفت؟ در این 2 بازی، تمام موقعیت‌های تیم ساپینتو، محدود به یک سری شوت از راه دور بود. 

* نکته

 در میان سیاهه هافبک‌های استقلال، 3 بازیکن با قابلیت ارسال‌ پاس‌های کلیدی وجود دارند: مهدی‌پور، رضاوند و آمانوف. اولی هنوز به شرایط خوبش نرسیده و در افت کامل است. دلیلش هم نامشخص است. روی دومی در پیراهن استقلال، چندان نمی‌توان و نباید حساب کرد. انگار رضاوند وقتی به استقلال می آید، استرتش بیشتر می شود. در فولاد رضاوند کاملا احیا شده بود اما در استقلال کیفیت او قابل مقایسه با کیفیت فولاد نیست. ساپینتو به همین دلیل هم حفظش کرد. 

نکته اما درباره سومی است. در این 10 هفته سپری شده، دقایق بازی آمانوف تنها 3 دقیقه برابر گل‌گهر بوده و مرد ازبک در همین زمان اندک، یک پاس کلیدی به نامش ثبت شده که اگر میرزایی، طبق معمول نبود، پاس گل می‌شد. ساپینتو درباره عدم تمایل به بازی دادن آمانوف از آمار فصل قبل او حرف زده: صفر گل و صفر پاس گل که درست است. ولی مگر آمار سعید مهری، بهتر بوده؟ زبیر نیک‌نفس چطور؟ مشخص نیست چرا ساپینتو به آمانوف و نیک نفس اعتقادی ندارد. شاید نیک نفس همچنان مصدومیتش خوب نشده باشد اما آمانوف آنطور که گفته می شود در تمرین ها کاملا آماده است.

* راه حل

استقلال فاقد هافبک پاسور است. هافبکی که مثل جباری، پاس آخر را بدهد، ندارد. هافبکی که مثل امید ابراهیمی، از عقب زمین توپ بگیرد و جلو برود، ندارد. حتی هافبکی بین جباری و ابراهیمی مثل جان‌واریو و کریمی هم ندارد. ولی استقلال به جز این کمبودها، از داشته‌هایش در خط هافبک هم بد استفاده می‌کند. علت حفظ 90 دقیقه‌ای روزبه چشمی برابر آلومینیوم چه بود؟ تیم رحمتی مگر حمله هم می‌کرد که نیاز به یک هافبک دفاعی محض باشد؟ شاید در مقطع فعلی، بهترین نسخه برای استقلال، بازی دادن به زبیر نیک‌نفس باشد (اگر بازی نکردن او، صرفا دلایل فنی داشته باشد). نیک‌نفس هافبکی است که هم می‌تواند وظایف چشمی در فاز دفاعی را انجام دهد و هم قابلیت دادن پاس کلیدی (نه به صورت انبوه) را دارد. استقلال با بازی دادن به نیک‌نفس، قادر است چشمی و رضاوند را از ترکیبش خارج کرده و سیستم بازی‌اش را به 1-3-2-4 و یا حتی 2-4-4 خطی تغییر دهد. مشخص نیست چرا ساپینتو به نیک نفس بازی نمی دهد.

* زرنگی رقبا

باید بگوییم دست استقلال حالا دیگر برای همه تیمهای لیگ، رو شده است. رقبا، توپ را به استقلال می‌دهند و زمین را می‌گیرند. استقلال، توپ دارد ولی خبری از هافبک درست و حسابی و سرعت بالا در پاسکاری نیست. بنابراین، توپ مدام از راست به چپ و از چپ به راست، با کمترین سرعت و به صورت عرضی می‌رود و می‌آید و اینجاست که استقلال، موقعیت نمی‌سازد چون نه نیروی انسانی‌اش را دارد و نه سرعتش را. چنین تیمی اگر بخواهد، کنشگرا بازی کند، نتیجه نمی‌گیرد مگراینکه رقیب، نساجی باشد و خیلی زود دروازه‌اش باز شود. یا ذوب‌آهن و گل‌گهر باشد و خود تیمها دست به کار شوند و اشتباه کنند و موقعیت و پنالتی بدهند یا مثل مس و ملوان باشد و در 15 دقیقه پایانی خسته شود. ساپینتو در روزهای تعطیلی لیگ و روزهای جام جهانی، وقت دارد که تغییرات لازم را در تیمش بدهد وگرنه این روند اسلوموشن، ممکن است از تیم قهرمان فصل پیش، نه تنها قهرمان نسازد، بلکه حتی گرفتن سهمیه آسیایی هم سخت شود!

گزارش از علیرضا خطیبی/ پایگاه خبری فوتبالی

منبع : منبع