بهگزارش پایگاه خبری تاج من، نشست مهمانان بینالمللی جشنواره بعدازظهر روز پنجشنبه 22 تیرماه در محل سینما فرهنگ برگزار شد.
در ابتدای این نشست بیجو کومار تهیهکننده و کارگردان از کشور هند گفت: من خیلی با سینمای ایران، فیلمهای ایران و فضای داستانهای ایران آشنا هستم. از زمان دانشجویی فیلمهای ایرانی را دنبال میکردم و با فیلمسازانی مثل مجید مجیدی، عباس کیارستمی و دیگر فیلمسازان ایرانی آشنا هستم و همیشه محتوای فیلمهای ایرانی برایم الهامبخش بود تا این مسیر را آغاز کنم. ضمن اینکه تاکنون سه بار به تهران آمدم؛ یک بار عضو هیات داوران جشنواره فجر بودم و یک بار با فیلم خودم در فجر شرکت کردم و میدانم صنعت سینما در ایران چگونه است و با محتوای فیلمهای ایرانی آشنا هستم. وی افزود: من از هند میآیم؛ جایی که یکی از مهدهای فیلمسازی است و سالانه در آن 3000 فیلم ساخته میشود نه تنها در هند بلکه در جاهای دیگر فیلمها خیلی محتوای والایی ندارند، حتی ممکن است فیلمها ضد زن باشند و به نظرم این جشنواره برای این روزهای ما لازم است.
هنوز در هند به اندازه ایران فیلمساز زن نداریم کومار مطرح کرد: وقتی داشتیم لیستی از فیلمسازان زن ایرانی جمع میکردیم آنچه برای ما جالب بود این بود که چیزی بالای پنجاه فیلمساز زن مطرح ایرانی در این فهرست جا داشتند چیزی که هنوز در هند چندان وجود ندارد. وی گفت: میتوانم بگویم ما آرتیست زن در اکثر کشورها داریم اما نقش اینگونه جشنوارهها این است که بستری برای تبادل دیدگاههای زنانه ایجاد میکنند که خودش میتواند به محتوای فیلمهای این چنینی کمک کند و زنان از نقاط مختلف دنیا میتوانند با هم تبادل نظر کنند و محتواهای خود را به اشتراک بگذارند. این کارگردان اظهار کرد: در اولین فیلمم روی یک شخصیت خانم خبرنگار قدرتمند مانور دادم و فیلم دوم هم خانوادگی است و به نظرم فیلمهای من باید خانوادگی دیده شود. به نظرم یک فیلم بدون اینکه اعضای یک خانواده بتوانند باهم یک فیلم را ببینند، ارزشی ندارد.
روز دوم جشنواره حوا / پذیرایی از مهمانان خارجی در فرهنگ تا بازدید موزه + فیلماولین جشنواره با شعار «خانواده» در ادامه ها وان فون تهیهکننده و کارگردان که با فیلم «پدرم و مادرم» در جشنواره فیلم حوا حضور دارد، بیان کرد: پدرم در چین کارگردان است و 20 سال است مشغول همین کار است فیلمی که با خود به این جشنواره آوردهام درباره رابطه زنان در خانواده و اجتماع و واکاوی نقش آنها در این دو اجتماع است. مفتخرم که در این جشنواره هستم و شانس این را دارم که فیلمم در اینجا دیده شود. من با این مفهوم آشنا هستم چون در این 20 سال همیشه فیلمهایم محتوایی مرتبط با زنان و خانواده داشته ضمن اینکه همسرم فیلمنامهنویس است و به من کمک کرده است. وی مطرح کرد: در این 20 سال در جشنوارههای مختلف شرکت کردهام اما برای اولین بار است که در جشنوارهای با این شعار که «پای خانواده میایستیم» حضور پیدا کردهام. موقعی که مشغول ساخت همین فیلم بودم تجارب آموختنی خوبی از نقش زن در خانواده برایم داشت که به نظرم خیلی مهم است. این کارگردان توضیح داد: این روزها متاسفانه معمولاً نقش زنها به صورت غیرمنصفانه انعکاس داده میشود و ما به عنوان فیلمساز باید آن را بهدرستی ارایه بدهیم. فیلم من درباره پدر و مادری است که دور از شهر زندگی میکنند اما برای نگهداری نوه خود به شهر میآیند تا تعادل از دست رفته خانواده را مجددا احیا کنند. سعی من این بود که توانم روابط بین یک خانواده چینی را به کسانی که آشنایی با چین ندارند، نشان بدهم. وی مطرح کرد: آن سکانسی که دیگر اعضای خانواده نسبت به مادر خانواده سوبرداشت میکنند و او مجبور میشود پشت برود درخت گریه کند، بدون آنکه خانواده بفهمد بعد برمیگردد خانه تا نقش مادری را ایفا کند برای من بهترین سکانس بود.
خزعلی: «زنان» را مطابق با واقعیت جامعه در سینما تصویر کنیم/ لزوم پشتیبانی از «هنر»جشنوارهای که میتواند شبکهسازی کند سپس لو شی فون مستندساز چینی که با مستند «لی» در جشنواره حوا حضور دارد هم گفت: من مستندساز هستم. معتقدم در هر کشوری خانمها مهمترین بخش آن جامعه هستند. مستند من درباره یک شخصیت خانم قدرتمند است که از شریک گزندگی خود جدا میشود اما سعی میکند از بچههای خود نگهداری کند. آنچه من دوست دارم این است که در فیلمم به مخاطبان هیچ ایدهای القا نکنم و آن را با هر نظری که دارند نگاه کنند و نظرات خود را به من منتقل کنند. وی اظهار کرد: برای من آن سکانسی از مستندم که آن خانم قوی به تنهایی وارد اتاق عمل میشود بهترین سکانس است. من در واقعیت زندگی معتقدم خانمها شخصیتهای قوی هستند و میتوانند در فیلمها برای ما الهامبخش باشند.
انتهای پیام/
منبع : منبع
21st November 24