نسبت به فصل قبل سه چهره مطرح از جمع سرمربیان تیمهای لیگ برتری ایران جدا شدهاند. مطمئناً با اهمیتترین غایب لیگِ بیست و دوم، فرهاد مجیدی است که تیمش را با رکورد دستنیافتنی شکست ناپذیری در 30 هفته لیگ به قهرمانی رسانده است. مجیدی درحالی دست استقلال را بعد از یک قهرمانی بزرگ در پوست گردو گذاشت و به امارات رفت که به سختی میراثداری برای جاگزینی او پیدا شد.
غایب دیگر دارای اهمیت فصل بیست و دوم محرم نویدکیا، اسطوره سپاهانیهاست که بعد از عدم کسب نتایج مطلوب در دو فصل قبلی ترجیح داد از حضور در فصل سوم کنارهگیری کند، آن هم درحالی که او کماکان روی سکوهای ورزشگاه نقش جهان حامیان زیادی برای ادامه فعالیت در سپاهان داشت. دیگر غایبی که میتوان جای خالی او را در لیگ بیست و دوم احساس کرد، ساغلام از تراکتور است. این مربی ترکیهای نیز با وجود مقبولیت نسبی در بین پرشورها در نهایت با مسئولان این باشگاه به توافق نرسید و یک بار دیگر ایران را ترک کرد.
جدایی سه مربی استقلال، سپاهان و تراکتور، منجر به حضور مربیان مطرح خارجی در این باشگاهها شد. مسئلهای که مطمئناً منجر به شروع یک چالش جدید در بین مدعیان لیگ برتر خواهد شد. مربیان جدید فوتبال باشگاهی ایران را در کنار دیگر مربیان موفق و مطرح ایرانی در فصل بیست و دوم بررسی کردهایم. ترتیب نام مربیان براساس رتبه تیمهایشان در فصل بیست و یکم آمده است.
ریکاردو ساپینتو
هشتمین مربی خارجی استقلال از پرتغال آمد، کسی که همبازی کریستیانو رونالدو در اسپورتینگ لیسبون بود. این مربی در 10 سال دوران حرفهای سرمربیگریاش 14 تیم در کشورهای مختلف عوض کرده و تنها افتخار قابل ملاحظهاش قهرمانی با استاندارد لیژ در جام حذفی بلژیک بوده است. با این وجود ساپینتو با 45 بازی ملی و 10 گل زده و همچنین هدایت تیمهایی چون اسپرتینگ لیسبون و ستاره سرخ بلگراد فردی شناخته شده در دنیای فوتبال به حساب میآید.
از سویی دیگر خارجی بودن این مربی تا حدی فشار سنگین هواداران را برای ادامه پیدا موفقیتهای این تیم کاهش داده، اتفاقی که قطعاً برای یک مربی ایرانی نمیتوانست رخ دهد. ساپینتو در نخستین صحبتش بعد از امضای قرارداد با باشگاه استقلال روی عدد چهار آبیها مانور داد و گفت: «از من نخواهید کار خارقالعادهای انجام بدهم، فقط میخواهم چهار قهرمانی برای تیم بزرگ استقلال بیاورم». موضعگیری که خیلی منطقی و حرفهای به حساب نمیآید و منجر به بالا رفتن توقعات هواداران استقلال خواهد شد.
یحیی گلمحمدی
گلمحمدی در بازگشتش به پرسپولیس به عنوان سرمربی، تیم قهرمان نیم فصلِ گابریل کالدرون را تحویل گرفت و موفق شد روند قهرمانیهای این تیم با برانکو را ادامه دهد. گلمحمدی میراثدار خلفِ تیمی شد که برانکو آن را ساخت. 2 قهرمانی پیاپی یحیی با پرسپولیس، این تیم را به رکورد افسانهای 5 قهرمانی پیاپی رساند. این تنها افتخارات مرد آن روزهای آرام قرمزها در این سه سال نیست.
گلمحمدی پرسپولیس را مثل برانکو، یک بار به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند و با این تیم یک بار قهرمانی سوپرجام را برد. علاوه بر این دو قهرمانی این مربی با ذوبآهن در جام حذفی و البته یک قهرمانی دیگر در سوپرجام، این فرد را به یکی از مربیان پرافتخار فوتبال ایران تبدیل کرده است. گلمحمدی فصل قبل کارش را در رتبهای بهتر از دومی در لیگ به پایان نبرد، اما با وجود خریدهای خوبی که پرسپولیس برای فصل پیشرو انجام داده میتوان انتظار داشت، پرسپولیس برای پس گرفتن عنوان قهرمانی کم شانس نخواهد بود. سرمربی سرخها انگیزه زیادی برای اثبات خودش در فصل بیست و دوم خواهد داشت و این عاملی است که میتواند حساسیت روی سکوها را افزایش دهد.
خوزه مورایس
مربی 56 ساله پرتغالی بعد از قهرمانی با چونبوک موتورز و الهلال در کره جنوبی و عربستان پا به ایران گذاشته تا در یکی دیگر از قطبهای فوتبال آسیا این افتخار را تکرار کند. مورایس با سالها قرار گرفتن در کنار ژوزه مورینیو تجربه کار به عنوان دستیار اول در باشگاههای بزرگ پورتو، رئال مادرید، چلسی و اینتر میلان را در کارنامه دارد. این سابقه درخشان نشان از حضور یک مربی با دانش و توانمند در یکی از باشگاههای بزرگ ایران داشته و البته از جذابیتی که حضور او به لیگ برتر ایران میدهد، حکایت میکند.
سپاهانیها بعد از جدایی نویدکیا حرفِ حضور ماگاتِ آلمانی را به میان آوردند ولی در نهایت بعد از دو مرحله مذاکره با مورایس پرتغالی به توافق رسیدند. قرارداد این مربی با سپاهان به مدت 3 فصل تنظیم شده تا آنها پروژه میانمدت دیگری را با یک مربی جدید پیش ببرند. سپاهان بعد از کسب یک مقام دومی و یک مقام سومی در دو فصل اخیر لیگ برتر و ناکامی در جام حذفی به دنبال شکست این طلسم است. هواداران سپاهان به شدت تشنه قهرمانی هستند و این موضوع نشان از کار سخت این مربی مطرح در برآورده کردن توقعات دارد. از سویی دیگر این تیم برخی از بازیکنان تاثیرگذار و اصلیاش مثل سروش رفیعی، دانیال اسماعیلیفر، گئورگی ولسیانی و سجاد شهباززاده را از دست داده تا از این بابت نگرانیهایی برای فصل آینده ایجاد شود.
امیر قلعهنویی
با وجود اینکه از آخرین قهرمانی ژنرال در لیگ برتر حدود 10 سال میگذرد اما هنوز او با 5 قهرمانی در لیگ برتر رکورددار است. قلعهنویی بعد از سه نایب قهرمانی با تراکتور، ذوبآهن و سپاهان پا به سیرجان گذاشت تا یک برنامه سه ساله را در فوتبال این شهر پیش ببرد. این مربی 58 ساله فصل قبل با چالش بزرگی به نام «پرونده بازیکن گابنی» و کسر 7 امتیاز از تیمش مواجه شد و در نهایت توانست به نسبت نتایج خوبی بگیرد و کارش را در بین 4 تیم برتر جدول به پایان برساند.
گلگهر با سرمایهگذاری خوبی که در فوتبال انجام داده، در یکی دو فصل گذشته جزو مدعیان لیگ برتر به حساب آمده و با ثباتی که در پیش گرفته شده، انتظار میرود این روند رو به رشد در فصل جدید نیز ادامه پیدا کند. سرمربی پیشین تیم ملی ایران، کسب عنوان در گلگهر را تضمینی برای ادامه حیات حرفهای خود میبیند، بنابراین نمیتوان از نقش پررنگ این تیم سیرجانی و سرمربی کارکشتهاش در داغتر شدن تنور مسابقات به سادگی گذشت.
«دستیاری اسکوچیچ در تیم ملی؟ شاید عکس این موضوع رخ دهد!» این واکنش عجیب کاپیتان دیروز تیم ملی و مربی موفق امروز فوتبال ایران به یک سؤال عجیب بود. از همین واکنش متفاوت میتوان دریافت که نکو، در مربیگری خیلی بیشتر از اینکه فکر کنیم، جاهطلب است. بعد از دستیاری کیروش در تیم ملی و موفقیت در خونهبهخونه و نساجی، فولاد؛ به سکوی پرتاب این مربی جوان شد، جایی که نکونام موفق شد در دو فصل دو سهیمه لیگ قهرمانان و دو قهرمانی در جام حذفی و سوپرجام برای اهوازیها به دست بیاورد.
حالا فولادی که سالها کم فروغ در لیگهای داخلی بود، پرفروغ در لیگ قهرمانان آسیا دیده میشود. برترین تیم حال حاضر ایران و تنها نماینده باقیمانده کشورمان در آسیا این فرصت را در پیش رو دارد تا با شکست الفیصلی عربستان به جمع 8 تیم برتر قاره کهن راه پیدا کند. تیمهای نکونام در ساختار دفاعی خوب عمل میکنند و خیلی سخت گل میخورند و این نکتهای طلایی برای موفقیت این مربی به حساب میآید. خیلیها معتقدند تجربه سالها در سطح اول لالیگا در کنار درسهایی که به خوبی کیروش یاد گرفته، عامل مهمی در موفقیتهای نکوی فوتبال ایران در کسوت مربیگری به حساب میآید. نکونام اخیراً به عنوان اصلیترین گزینه هدایت استقلال مطرح شد ولی از قبول این مسئولیت سنگین انصراف داد تا با فولاد رؤیاهایش را به واقعیت برساند.
قربان بردیف
قربان بردیف 69 ساله مسنترین سرمربی لیگ برتر ایران خواهد بود. مربی که نامش برای ما ایرانیها به سردار آزمون گره خورده و به نوعی نمیتوان منکر نقش این مربی سازنده در پرورش این ستاره ایرانی شد. پروژه تراکتور با این مربی ترکمنستانی تنها به تیم فوتبال بزرگسالان این باشگاه ختم نمیشود و بردیف قرار است روی تمامی تیمهای پایه نظارت کند. بردیف با قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی روسیه با روبین کازان و روستوف کارنامهای خوبی از خود به جای گذاشته است. او همچنین در سال 2009 به عنوان بهترین مربی فوتبال روسیه معرفی شده است. تراکتوریها با وجود اینکه قرار نیست مثل سالهای نه چندان دور برای قهرمانی سرمایهگذاری و بریز و بپاش کنند اما با این حال به دنبال دشت اولین قهرمانی در لیگ برتر هستند.
از دیگر مربیانی که تنور لیگ برتر را در فصل بیست و دوم داغ میکنند، میتوان ساکت الهامی را نام برد، فردی که موفق شد نساجی را در عین شگفتی فصل گذشته به قهرمانی جام حذفی برساند و حالا باید رسالتش را در باشگاه تهرانی هوادار ادامه دهد. محمد ربیعی در مس رفسنجان هم روند خوبی بعد از صعود به لیگ برتر آغاز کرده و ثبات شکل گرفته در این تیم میتواند نوید دهنده ادامه درخشش رفسنجانیها در لیگ برتر باشد.
مهدی تارتار در ذوبآهن با کارنامه قابل قبولی که در سالهای اخیر از خود به جای گذشته، به وزنه دیگری در دنیای مربیگری فوتبال ایران تبدیل شده است. علیرضا منصوریان نیز با وجود اینکه هنوز تکلیفش در صنعت نفت آبادان مشخص نشده، در صورت ادامه فعالیت در لیگ برتر، میتواند جذابیتهایی را به همراه داشته باشد. ضمن اینکه حمید مطهری بعد از سالها از سایه خارج شده و سکان هدایت نساجی را بر دست گرفته است. مهدی رحمتی در آلومینیوم دیگر چهرهای است که با آلومینیوم اراک بخشی از جذابیت را تشکیل میدهد. مجتبی حسینی در پیکان و حضور احتمالی رضا عنایتی در یک تیم لیگ برتری میتواند رقابتتر را جالبتر و حساستر کند.
«با رؤیاهات بخواب و با اهدافت از خواب بیدار شو». این جملهای است برای وصف آنچه تا آغاز مسابقات لیگ برتر در ذهن مربیان و بازیکنان تیمهای لیگ برتری مدام مرور میشود. 16 تیم، دهها مربی، صدها بازیکن و هزاران عامل و میلیونها هوادار در این فوتبال برای موفقیت، فعل خواستن یا هر چیز دیگری که نامش را بگذارید، لحظه به لحظه در تکاپو هستند و این تو هستی که به عنوان سرمربی باید از اولین پله تا آخرین قدم محکم گام برداری، نترسی و کم نیاوری. رقبا در کمین، منتظر لغزشت هستند و تو باید در این مسیر پر پیچ و خم و خطرناک، تیمت را به سلامت به ساحل موفقیت برسانی. باید بجنگی، چون همیشه قویترینها برنده میشوند؛ بازی تمام نمیشود تا وقتی برنده شوی!
انتهای پیام/
21st November 24