آرتین زهرابی؛ روز ۱۸ مهرماه علی فتح‌الله‌زاده در مصاحبه با یکی از سایت های ورزشی، به شایعه تغییرات در بخش مدیریت باشگاه استقلال این طور جواب داد: «وقتی یک مدیر کارش را درست انجام می‌دهد، نباید در مورد این مسائل حرف بزنیم. ما نکته منفی از آقای آجورلو ندیدیم و باید به او فرصت بدهیم تا برنامه‌هایش را اجرا کند.»
در ۲۳ مهرماه اما عقربه های ساعت هنوز روی عدد ۲۳ قرار نگرفته بودند که خبری بهت آور در شهر پیچید؛ « با برکناری مصطفی آجورلو، علی فتح‌الله‌زاده مدیرعامل باشگاه استقلال شد.»
برکناری مدیران در باشگاه های دولتی مانند استقلال و پرسپولیس، اتفاقات عجیبی نیستند و همین فتح‌الله‌زاده بارها با حکم وزارت ورزش وارد استقلال شده و طعم برکناری را چشیده است اما قضیه آجورلو با دیگران تفاوت دارد.
آجورلو بنا به هزار دلیل، جزو مدیرانی نیست که به باشگاهی بیایید و به همین سادگی هم حکم برکناری اش صادر شود. آجورلو جزو آن دسته از مدیرانی نیست که به راحتی طعم اخراج را بچشد. از سوی دیگر، فتح‌الله‌زاده هم به دلیل ارتباطات همیشگی اش با سران ورزش، آدمی نیست که از همه چیز بی خبر باشد. بنابراین، درست در همان روزی که خبرنگار آن سایت ورزشی از فتح‌الله‌زاده درباره وضعیت آجورلو سوال کرد، فتح‌الله‌زاده می دانست حضورش در استقلال قطعی است!
علی فتح‌الله‌زاده از دهه ۷۰ در فوتبال ایران حضور دارد و همیشه هم دوست داشته که در استقلال بماند. خوشبختانه یا بدبختانه، استقلال پس از ۲۰ و اندی سال، مدیری هم در مکتب خود پرورش نداده تا دم آخر، دست به دامن فتح‌الله‌زاده نشود. هر بار که مدیران در باشگاه استقلال کله پا می شوند، نام فتح‌الله‌زاده به عنوان یک آلترناتیو مطرح می شود.
میان فتح‌الله‌زاده و آجورلو اما تفاوت های شگرفی وجود دارد که باعث می شود دوباره از مدیران ورزش کشور سوال کنیم، چه شد که آجورلو را برکنار کردند و سرانجام برای مدیری حکم زدند که در چند سال گذشته، اصلا تحویلش نمی گرفتند؟
21st November 24