آرتین زهرابی؛ روز ۱۸ مهرماه علی فتح الله زاده در مصاحبه با یکی از سایت های ورزشی، به شایعه تغییرات در بخش مدیریت باشگاه استقلال این طور جواب داد: «وقتی یک مدیر کارش را درست انجام می‌دهد، نباید در مورد این مسائل حرف بزنیم. ما نکته منفی از آقای آجورلو ندیدیم و باید به او فرصت بدهیم تا برنامه‌هایش را اجرا کند.»
در ۲۳ مهرماه اما عقربه های ساعت هنوز روی عدد ۲۳ قرار نگرفته بودند که خبری بهت آور در شهر پیچید؛ « با برکناری مصطفی آجورلو، علی فتح الله زاده مدیرعامل باشگاه استقلال شد.»
برکناری مدیران در باشگاه های دولتی مانند استقلال و پرسپولیس، اتفاقات عجیبی نیستند و همین فتح الله زاده بارها با حکم وزارت ورزش وارد استقلال شده و طعم برکناری را چشیده است اما قضیه آجورلو با دیگران تفاوت دارد.
آجورلو بنا به هزار دلیل، جزو مدیرانی نیست که به باشگاهی بیایید و به همین سادگی هم حکم برکناری اش صادر شود. آجورلو جزو آن دسته از مدیرانی نیست که به راحتی طعم اخراج را بچشد. از سوی دیگر، فتح الله زاده هم به دلیل ارتباطات همیشگی اش با سران ورزش، آدمی نیست که از همه چیز بی خبر باشد. بنابراین، درست در همان روزی که خبرنگار آن سایت ورزشی از فتح الله زاده درباره وضعیت آجورلو سوال کرد، فتح الله زاده می دانست حضورش در استقلال قطعی است!
علی فتح الله زاده از دهه ۷۰ در فوتبال ایران حضور دارد و همیشه هم دوست داشته که در استقلال بماند. خوشبختانه یا بدبختانه، استقلال پس از ۲۰ و اندی سال، مدیری هم در مکتب خود پرورش نداده تا دم آخر، دست به دامن فتح الله زاده نشود. هر بار که مدیران در باشگاه استقلال کله پا می شوند، نام فتح الله زاده به عنوان یک آلترناتیو مطرح می شود.
میان فتح الله زاده و آجورلو اما تفاوت های شگرفی وجود دارد که باعث می شود دوباره از مدیران ورزش کشور سوال کنیم، چه شد که آجورلو را برکنار کردند و سرانجام برای مدیری حکم زدند که در سال های گذشته اصلا تحولیش نمی گرفتند؟
19th September 24