جشن قهرمانی تیم فوتبال استقلال در بیست‌ویکمین دوره لیگ برتر دوشنبه شب بعد از دیدار با نفت مسجدسلیمان در ورزشگاه آزادی برگزار شد. در حالی که مرسوم است، برای مراسم اهدای مدال‌ها و کاپ قهرمانی، مدیران و مسئولان باشگاه قهرمان، فوتبال و ورزش حضور داشته باشند، مراسم قهرمانی استقلال یک میهمان ویژه داشت. علیرضا فریدون‌نژاد یکی از جانبازان دفاع مقدس در کنار مصطفی آجورلو مدیرعامل باشگاه استقلال، میرشاد ماجدی سرپرست فدراسیون فوتبال و سیدمحمد پولادگر معاون وزیر ورزش مدال قهرمانی را به گردن بازیکنان استقلال انداخت. بر همین مناسبت با ایشان گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که مشروح آن در ادامه آماده است.
خودتان را معرفی کنید.
علیرضا فریدون‌نژاد هستم متولد 1340. پس از حمله سراسری رژیم بعث عراق به خاک کشورمان به‌عنوان بسیجی از سال 1360 وارد جبهه‌های نبرد شدم و پس از گذشت یک سال و از ابتدای سال 1361 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در رسته مهندسی نیروی زمینی درآمدم.
چه شد که شما در مراسم اهدای مدال قهرمانی استقلال شرکت کردید؟
بنده جانباز 70 درصد جبهه و هم‌رزم سردار آجورلو هستم. سردار آجورلو از من خواست که به‌عنوان نمادی از مقاومت در این مراسم حضور داشته باشم و جام را به استقلالی‌ها تحویل بدهم. خودم استقلالی هستم و از بچگی طرفدار این تیم بوده‌ام و بازی‌ها را پیگیری می‌کردم. همیشه آرزو داشتم که استقلال قهرمان شود و خدا را شکر این اتفاق امسال با یک رکورد خیلی خوب رقم خورد. استقلال بدون شکست قهرمان لیگ شد و امیدوارم در آسیا هم نتایج خوبی گرفته و یک ستاره دیگر به تیم‌مان اضافه شود.
از چه زمانی با سردار آجورلو رفاقت دارید؟
از زمان نوجوانی ما هم‌محله‌ای بودیم و در جنوب غرب تهران زندگی می‌کردیم. به اتفاق سردار آجورلو و خیلی از بچه‌های دیگری که در جنگ حضور داشتند و یا به درجه رفیع شهادت نائل شدند در گذشته در زمین ایران‌کاوه، میلان یا در زمین فتح، فوتبال بازی می‌کردیم. آقای آجورلو از ابتدا فوتبالی بود و بعد از انقلاب و دوران جنگ تحمیلی، ایشان در پست‌های مختلفی در ورزش حضور داشت در نهایت به باشگاه استقلال رسید.
دقیقاً شما در کدام محله حضور داشتید و اسم تیمی که در آن بازی می‌کردید چه بود؟
ما بچه سی متری جی بودیم و خیلی از فوتبالیست‌های قدیمی از این محله رشد کرده بودند. مرحوم مهرداد میناوند یکی از بچه محل‌های ما بود. البته چندین بازیکن دیگر هم در استقلال و پرسپولیس حضور داشتند که از همین محله به این باشگاه‌ها رفته بودند. به طور کلی محله ما فوتبال‌خیز بود. خیابان شهید سبحانی و محله‌های اطراف هم فوتبالی بودند و یک گروه هم از مسجد جوادالائمه (ع) در سیزده متری حاجیان یک تیم خوب فوتبال تشکیل داده بودند. ما پیش از انقلاب تیمی داشتیم به اسم «اسلام» که 70 درصد بازیکنانش در محلات بازی می‌‌کردند و استقلالی هم بودند. سردار آجورلو نیز در این تیم حضور داشت.
به دوران دفاع مقدس برگردیم، در آنجا هم خبری از فوتبال و کری‌خوانی بود؟
در جنگ همه هدف ما این بود که دشمن را از میهن اسلامی‌مان دور و طوری عمل کنیم که خط آتش دشمن به مرز ما نرسد. رزمندگان هشت سال جانفشانی کردند تا یک وجب از خاک ایران تصرف نشود. در کنار همه این اهداف مقدس، در آنجا هم کری‌خوانی فوتبالی وجود داشت، ولی خُب نه در این حد که امروز شاهدش هستیم. معمولاً وقتی عملیات‌ها تمام می‌شد با اطلاع از نتایج تیم‌ها در مسابقات، کری‌خوانی‌‌ها نیز شروع می‌شد. البته در آن زمان خیلی سعی می‌شد ادب را رعایت کرد، چون به هر حال همه هوادار تیم‌های ایرانی بودند. به سردار آجورلو نیز توصیه کردم این فرهنگ امروز نیز ایجاد شود. هواداران باید فقط تیم خودشان را تشویق کنند، چون همه تیم‌هایی که در ایران فعالیت می‌کنند فرهنگی و قابل احترام هستند. همه تیم‌ها می‌خواهند قهرمان شوند و ما باید برای این سعی و تلاش احترام قائل شویم.
شنیده‌‌ایم شما با شهید تهرانی مقدم نیز کار کرده‌اید، فردی که تعصب استقلالی‌شان زبان‌زد بوده است.
خدا آقای تهرانی مقدم را رحمت کند. در مقطعی در سال 61 تا 62 این افتخار را داشتم که در خدمت ایشان باشم. در آن زمان شهرکی به نام محلاتی وجود نداشت و آنجا محلی بود که شهید تهرانی مقدم کار‌های موشکی را شروع کند. زمان فراغت شهید فقط به فوتبال اختصاص می‌یافت. همیشه فوتبال بازی می‌کردیم و شهید هم واقعاً فوتبالیست قهاری بود و خیلی خوب دریبل می‌زد. شهید تهرانی مقدم از افرادی است که گردن ملت ایران خیلی حق دارد.
در جشن قهرمانی استقلال لحظاتی با فرهاد مجیدی صحبت می‌کردید، چه صحبت‌هایی میان شما رد و بدل شد؟
به مجیدی گفتم که سعی و تلاشش را ادامه دهد تا مشکلاتی را که در تیم وجود دارد، حل کند. ما هنوز در وسط زمین مشکلاتی داریم و به حضور فردی مثل امید ابراهیمی برای اداره بازی نیاز داریم، هرچند الان مهدی‌زاده در میانه زمین خیلی خوب کار می‌کند، ولی باز هم نیاز به بازی‌سازی بیشتری روی زمین داریم. بازی تیم ما بیشتر هوایی است و به فرهاد گفتم در وسط زمین مشکل داریم. در عین حال گفتم که او در استقلال بماند و کادرش راهم حفظ کند.
اخیراً برای وریا غفوری حواشی زیادی به وجود آمده بود، با او نیز صحبت کردید.
بعد از تبریک به وریا که کاپیتان تیم است، گفتم قدر این کاپ را از لحاظ فرهنگی بدان. منظورم این بود که مسائل حاشیه‌ای را کنار بگذار. تیم شرایطی دارد که باید نواقصش برطرف شود و همه باید کمک کنند تا سال آینده نیز قهرمانی به دست بیاید.
در پایان مراسم قهرمانی با ورود هواداران به زمین بی‌نظمی زیادی ایجاد شد، چه اتفاقاتی رخ داد؟
هوادارانی که روی سکو‌ها نشسته بودند، دوست داشتند داخل زمین حضور پیدا کنند و با بازیکنان‌شان عکس بگیرند. نیروی امداد هم وظیفه حفظ امنیت را داشت، ولی در هنگام خروج از زمین به مشکل خوردیم. تقریباً عبور از تونل 70 متری میهمانان ویژه، 25 دقیقه زمان برد. با این حال خوشحالم که هواداران استقلال بعد از 10 سال اینطور خوشحال شدند. مشکلاتی در مراسم وجود داشت، ولی باید همیشه قسمت پر لیوان را ببینم. به طور کلی همه چیز خوب و شبی به یاد‌ماندنی در ورزشگاه آزادی رقم خورد.
صحبت پایانی شما؟
آرزو می‌کنم که تیم ملی در جام جهانی موفق شود و امیدوارم بازیکنان تیم ملی براساس توانایی‌هایی فردی به اردو دعوت شوند، نه براساس سفارش و لابی. آرزو می‌کنم مسئولان فدراسیون ما بتوانند بازی‌های تدارکاتی خوبی را برای تیم ملی فراهم کنند تا با قدرت در قطر حضور پیدا کنیم. باید مقابل انگلیس و آمریکا با اقتدار بازی کنیم و امیدوارم بتوانیم این تیم‌ها را شکست بدهیم.
انتهای پیام/
24th November 24