انگار حال استقلال با این نفر و آن نفر خوب نمیشود و تنها اسمها میآیند و میروند و هیچ اتفاق مثبت و خوشایندی نمیافتد.
انگار نشستن روی صندلی مدیریتی استقلال آرزوی بسیاری است اما وقتی به آرزوی خود میرسند و از این میز و صندلی به مشهوریت و معروفیتی میرسند، تنها به همان بسنده میکنند و راه گشا و گره گشای مشکلات باشگاه نمیشوند تا هوادار خیالش از بابت مدیریت باشگاه محبوبش آسوده باشد.
حکایت انتخاب مدیران باشگاه یک حکایت قدیمی، یک تصمیم سبک و بدون هیچ تلاش و فکری بوده است، انگار وزارت ورزش تنها یک اسم انتخاب میکند و کاری به کارنامه و سابقه مدیریتی مثبت گذشته افراد ندارد. وقتی مدیری را انتخاب میکند او را به حال خود رها میکند و دیگر هوایش را ندارد.
مدیریت باشگاه هم به تنهایی و بدون حمایت وزارت ورزش نمیتواند از پس مشکلات بسیار زیاد باشگاه برآید و بالطبع به سرنوشت مدیران گذشته دچار خواهد شد، حمایتی که انگار سلیقه ای است و شامل هر مدیری در باشگاه استقلال نمیشود و این تعدد بسیار زیاد رفت و آمدها در باشگاه استقلال و اتاق مدیریت، به همین خاطر بوده است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
23rd November 24