در طول بیست‌ویک فصل گذشته، بارها شاهد تراژدی و دژاووهای باورنکردنی بودیم. شاید این لیگ هم درام و لحظات تراژیک داشته باشد. هیجان‌انگیز؛ نفس‌گیر و جذاب! مگر می‌شود؟! سه تیم فوق‌العاده آماده در کورس رقا...

در طول بیست‌ویک فصل گذشته، بارها شاهد تراژدی و دژاووهای باورنکردنی بودیم. شاید این لیگ هم درام و لحظات تراژیک داشته باشد.

هیجان‌انگیز؛ نفس‌گیر و جذاب! مگر می‌شود؟! سه تیم فوق‌العاده آماده در کورس رقابت حاضر هستند. پرسپولیس با ۵۷ امتیاز، سپاهان با ۵۶ و استقلال با ۵۵. چشم‌های طرفداران فوتبال به این سه هفته خیره است تا علاوه بر تعیین شدن تیم‌های سقوط‌کننده، تیم قهرمان و تیم‌هایی که سهمیه آسیایی دریافت می‌کنند مشخص شود.

به تعبیر و تفسیر برخی کارشناسان، لیگ بیست‌ودو شباهت‌هایی به دوره اول لیگ دارد. در آن دوره استقلال با یک مساوی می‌توانست اولین قهرمان لیگ برتر لقب بگیرد ولی چنین نشد. استقلال منصور پورحیدری با انجام یک بازی عجیب، بازی را با نتیجه یک بر صفر به ملوان در انزلی واگذار کرد تا پرسپولیس با تک‌گل ابراهیم اسدی در دقیقه شصت و دو مقابل فجر شهید سپاسی، به برد و قهرمانی برسد. تنها با اختلاف یک امتیاز، تیم علی پروین در روزی که هواداران این تیم چنین نتیجه‌ای را پیش‌بینی نکرده بودند، قهرمان شد.

ممکن است این ملوان، نقش همان ملوان لیگ اول را بازی کند؛ با متوقف کردن سپاهان، پرسپولیس به صدر جدول رسید تا بعد از هفته‌ها صدرنشینی سپاهان و صدرنشینی یک‌هفته‌ای استقلال، دوباره به هشتمین قهرمانی خود در لیگ نزدیک شده باشد.

از دیگر سرنوشت‌های شوکه‌کننده و معجزه‌آسا، می‌توان به لیگ هفتم اشاره کرد. در آن فصل، پرسپولیس و سپاهان با کسری امتیاز مواجه شدند. پرسپولیس به دلیل شکایت رافائل ادریو و سپاهان به علت پرتاب نارنجک توسط طرفدارانش که باعث نابینایی یک سرباز شده بود، به ترتیب ۶ و ۵ امتیاز از دست دادند. البته برای سپاهان، پنج امتیاز به سه تقلیل پیدا کرد؛ ضمن این‌که لیگ هفتم، با هجده تیم برگزار می‌شد.

در روزی که ورزشگاه آزادی، جای سوزن انداختن نداشت و ۱۰۰هزار سکو به طور کامل پر شده بود، در یک نبرد فینال‌گونه بین دو مدعی اصلی جام یعنی سپاهان و پرسپولیس، قرمزها با هدایت افشین قطبی موفق شدند جام را از چنگ زردپوشان اصفهانی در بیاورند. جام چندین دفعه میان دو تیم رد و بدل شد. پرسپولیس در ابتدا، با گل محسن خلیلی پیش افتاد ولی سپاهان دست‌بردار نبود و احسان حاج‌صفی، پاسخ گل خلیلی را داد. اما این پایان کار نبود و در حالی‌که بازیکنان و نیمکت‌نشینان سپاهان، آماده برپایی جشن قهرمانی بودند، گل سپهر حیدری در دقیقه ۹۶، یکی از به‌یادماندنی‌ترین و دراماتیک‌ترین صحنه‌های لیگ را رقم زد و پرسپولیس با ۵۹ امتیاز روی سکوی قهرمانی ایستاد.

لیگ چهاردهم و پانزدهم هم پایان‌های خاصی داشتند. اشک‌های حسین فرکی پس از قهرمانی سپاهان به یادگار از چهاردهمین دوره لیگ باقی ماند! زمانی که تراکتورسازی و نفت تهران، بازی را با نتیجه مساوی ۳ بر ۳ به اتمام رساندند، سپاهان با برد روبه‌روی سایپا، در عین ناباوری، به پنجمین قهرمانی خود در لیگ چهاردهم رسید. هر چند که مصاف دو تیم در تبریز، خالی از حواشی نبود و هواداران تراکتور به اشتباه نتیجه نهایی بازی سپاهان و سایپا را متوجه شده بودند. به همین خاطر، بعد از سوت پایان بازی که توسط فغانی زده شد، هجوم طرفداران تراکتور را به زمین شاهد بودیم! در مجموع ورزشگاه یادگار امام، شب حیرت‌آوری را به خود دید!

در لیگ پانزدهم، قهرمان جدیدی به فوتبال ایران معرفی شد. استقلال خوزستان و عبدالله ویسی، موفق به فتح لیگ پانزدهم شدند. پایانی بسیار خاص برای این دوره از لیگ رقم خورد. استقلال خوزستان و پرسپولیس شانه به شانه یکدیگر تا هفته آخر پیش رفتند. عبدالله ویسی به دلیل تفاضل گل بهتر تیمش، جام را برای اولین و آخرین بار برای آبی‌های خوزستان به ارمغان آورد. استقلال خوزستان، با دو گل ذوب‌آهن را شکست داد و پرسپولیس با برد دو بر یک، راه آهن را به لیگ یک فرستاد. هر دو تیم با ۵۷ امتیاز لیگ را تمام کردند؛ فقط تفاضل گل استقلال خوزستان مثبت نوزده بود و پرسپولیس برانکو، مثبت شانزده!

با این وجود، باید منتظر هر اتفاقی باشیم؛ چرا که امکان دارد هفته آخر،  یک تراژدی دلهره‌آور را تماشا کنیم!

معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد

منبع : منبع