- اخبار ورزشی - به گزارش خبرنگار ورزشی پایگاه خبری تاج من، از سوی دولت یازدهم، نام مسعود سلطانی‌فر به‌عنوان گزینه پیشنهادی وزارت ورزش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و او رأی اعتماد گرفت و همین موضوع...
- اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی پایگاه خبری تاج من، از سوی دولت یازدهم، نام مسعود سلطانی‌فر به‌عنوان گزینه پیشنهادی وزارت ورزش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و او رأی اعتماد گرفت و همین موضوع باعث ایجاد حرف و حدیث‌های جدید در باشگاه پرسپولیس که دولتی است، شده است.

باشگاه پرسپولیس به این علت که مدیرانش به‌صورت مستقیم و با حکم شخص وزیر انتخاب می‌شوند، یک باشگاه کاملاً دولتی است، البته یک باشگاه دولتی که نه به قانون تجارت پایبندی دارد و نه به قانون بازنشستگی و مسئولان این باشگاه حاضر به توضیح و شفاف‌سازی در این دو مورد نیستند، با این حال پرسپولیسی‌ها با جدایی محمود گودرزی از وزارت ورزش به بی‌تکلیف‌ترین مدیران فوتبال ایران بدل شدند. هر کسی که تا امروز بر مسند سازمان تربیت بدنی و سپس وزارت ورزش تکیه زده، علاقه عجیبی به انتخاب مدیرعامل برای باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال نشان داده و بدون تردید سلطانی‌فر هم حق انتخاب هیئت مدیره این دو باشگاه را برای خود قائل خواهد بود.

تکلیف باشگاه استقلال روشن است. این باشگاه هیئت مدیره و مدیرعامل دارد و همه مشغول به کار هستند. ثبات مدیریتی باعث شده احتمال ایجاد تغییرات در این باشگاه کمتر باشد به‌خصوص که مدیرعامل باشگاه در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری تاج من، به این موضوع اشاره کرده بود که از گودرزی حکم نگرفته که با رفتن وزیر، مجبور به ترک باشگاه استقلال شود اما اوضاع در پرسپولیس کاملاً متفاوت است.

علی‌ اکبر طاهری سرپرست (بازنشسته) باشگاه پرسپولیس که همواره زیر چتر حمایتی گودرزی قرار داشت، حالا با رفتن وزیر با یک شرایط جدید مواجه شده است؛ از یک سو صندلی مدیریت بر باشگاه پرسپولیس به‌قدری جذابیت دارد که هر کسی را تشنه ادامه همکاری کند و از طرف دیگر، با حضور وزیر جدید امکان حمایت قطعی و صددرصدی از عملکرد بعضاً سؤال‌برانگیز طاهری تا حد قابل توجهی کاهش می‌یابد.

وزیر مستعفی ورزش هرگز سعی نکرد از حمایت طاهری دست بکشد و طاهری نیز با استفاده از این شرایط هیچ وقت خودش را در مقام مسئول و پاسخگو به رسانه‌ها ندانست تا معماهایی مثل ‌آنچه در ادامه می‌خوانید، تا امروز بدون جواب باقی بماند:

* چطور یک مدیر می‌تواند پس از رسیدن به دوران بازنشستگی، باز هم در باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس به کار مشغول شود؟

* چرا هرگز هیئت مدیره وارد چالش برای انتخاب مدیرعامل نشد؟ این هیئت مدیره واقعاً قابل اتکا و اعتماد است؟

* چرا طاهری گفت خودش دوست ندارد مدیرعامل باشگاه شود؟ آیا این یک راه فرار برای قبول مسئولیت کامل باشگاه پرسپولیس نیست؟ آیا این موضوع به‌دلیل بازنشستگی طاهری است یا اینکه او در جایی دیگر مشغول فعالیت است و از بیم دوشغله شدن است؟

* به چه علت نهادهای ذی‌ربط، وارد ماجرای خریدهای خارجی سؤال‌برانگیز این باشگاه نشدند؟

* طاهری چگونه توانسته با علم به اینکه باشگاه پرسپولیس باید از قانون شرکت‌ها و نهادهای دولتی تبعیت کند، سرپرست بماند؟

* چرا هرگز موضوع درآمدزایی باشگاه از اسپانسر یا اسپانسرها شفاف‌سازی نشد؟ همین‌طور مخارج باشگاه هنوز نیز یک علامت سؤال واقعی است!

*‌چطور ممکن است بازیکنی که به‌پیشنهاد یک میلیارد و 500 میلیون تومان باشگاه‌های دیگر جواب رد داده، با رقمی کمتر از یک میلیارد تومان پرسپولیسی شود؟

* چرا باشگاه در مورد موضوع جذب 4 بازیکن خارجی که عملاً نه توانایی نیمکت‌نشین کردن بازیکنان اصلی را دارند و نه می‌توانند ذخیره‌های خوبی باشند اما با قیمت‌های نجومی و پول بیت‌المال به این باشگاه پیوسته‌اند، جوابی به اذهان عمومی نمی‌دهد؟

* به چه دلیل اخبار مربوط به شکایت‌های خارجی از باشگاه پرسپولیس پنهان باقی می‌ماند؟

* چرا هر بازیکن خارجی که در دوران مدیریت طاهری با باشگاه عقد قرارداد یا تمدید قرارداد کرده، از این باشگاه به فیفا شکایت کرد؟

* برخی بازیکنان بی‌کیفیت با چه فرمولی و با تأیید چه‌کسی سر از لیست پرسپولیس درآوردند؟

* و ...

این روزها‌ حرف و حدیث‌ها در مورد آینده طاهری در باشگاه پرسپولیس افزایش یافته و با رأی اعتماد گرفتن سلطانی‌فر، مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار طاهری است. 

 اکنون همه نگاه‌ها به وزارت ورزش و سلطانی‌فر است تا ببینند او درباره استقلال و پرسپولیس چه تصمیمی می‌گیرد. درباره استقلال همان‌طور که اشاره شد افتخاری خودش را در سطحی بالاتر می‌بیند، با این حال گفته می‌شود ممکن است این باشگاه هم با تغییراتی در هیئت مدیره مواجه شود اما تغییرات در باشگاه پرسپولیس محتمل‌تر است آن هم در سطح مدیریتی. باید صبر کرد و دید چه اتفاقاتی برای دو باشگاه پرسپولیس و استقلال رخ می‌دهد.

انتهای پیام/*

منبع : منبع