افتتاحیه لیگ برتر با بازی سپاهان و استقلال می‌توانست یک اتفاق خوب باشد؛ به خاطر تقابل دو مربی پرتغالی که تازه امسال به لیگ ایران آمدند و روی نیمکت دو مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی نشستند. با این حال بازی دو تیم در ورزشگاه خالی از تماشاچی آزادی آن چیزی نبود که هواداران انتظار داشتند.
در کیفیت پایین بازی اپنینگ لیگ همین بس که تا دقیقه ۲۰ بازی هر دو تیم نزدیک به ۱۰خطا انجام دادند، بازی بی‌نهایت پراشتباه دنبال می‌شد و تا دقیقه ۴۴ که یک کاشته از فاصله سی و چند متری نصیب امید نورافکن و تیم سپاهان شد، دو تیم حتی شوت داخل چهارچوب که هیچ، شوت به سمت دروازه هم نداشتند. کیفیت پایین چمن و رفتار عجیب و غریب صداوسیما و بی‌ربط‌گویی دو مجری فوتبال برتر هم در کنار این بازی بی‌کیفیت روی اعصاب هواداران بود.
در نیمه دوم اوضاع به همین منوال نماند و مورایس نشان داد که چه مربی باهوشی است. او با تعویض و تغییر چیدمان بازیکنان در یک وضعیت شطرنج‌گونه ساپینتو را غافلگیر کرد و در حالی که استقلال از لحاظ کیفی تفاوتی با نیمه نخست نداشت، این سپاهان بود که تیم برتر میدان نشان داد و اگر مهاجمین این تیم کمی دقت می‌کردند شاید استقلال افتتاحیه را با یک شکست سنگین پشت سر می‌گذاشت. تیمی که تمام فصل قبل را نباخته بود و تا به حال هم سابقه نداشت در بازی افتتاحیه لیگ شکست بخورد مقابل سپاهان دو- هیچ باخت.
اینکه چرا باید در شروع لیگ و آن هم در مسابقه‌ای که دو رقیب اصلی کسب عنوان قهرمانی روبه‌روی هم قرار گرفته‌اند، تماشاچیان شاهد یک بازی کم کیفیت باشند، سوال بی‌پاسخ چند سال اخیر فوتبال ایران است. در سال‌های گذشته بهانه‌هایی مثل تاثیر بدنسازی و خستگی بازیکنان مطرح می‌شد و برخی مربیان مدعی بودند چند هفته زمان نیاز است تا تیم به مرز آمادگی برسد. اظهارنظر خنده‌داری که اگر در مورد تیم‌های اروپایی به کار برده شود، مساوی است با مرگ آن تیم! انگار که تیمی مثل رئال مادرید با این بهانه که تازه فصل بدنسازی را پشت سر گذاشته چند هفته اول لالیگا را از دست بدهد! علم فوتبال بدون شک تا به آنجایی پیشرفت کرده که بتواند به نوعی برنامه‌ریزی کند که تیم‌ها علاوه بر پشت سر گذاشتن یک فصل بدنسازی سخت و پرفشار و انجام چند بازی دوستانه با آمادگی صددرصد وارد مسابقات شوند. هیچ تیمی حاضر نیست حتی یک هفته را به این شکل از دست بدهد و اگر باشگاهی پیدا شود که چنین اشتباهی مرتکب شود، بلافاصله جریمه خواهد شد.
مساله آشنا نبودن سرمربی با بازیکنان هم مطرح می‌شود که آن هم چندان محلی از اعراب ندارد. هم مورایس و هم ساپینتو بیشتر از یک ماه است که تیم را در اختیار دارند و در چند بازی دوستانه روی نیمکت این تیم‌ها نشسته‌اند. بنابراین واقعا نمی‌توان دلیل منطقی برای شروع‌های کم کیفیت لیگ عنوان کرد. جز اینکه گفته شود بازیکنان هنوز از حال و هوای تعطیلات خارج نشده‌اند و ذهن‌شان جای دیگری است!
استقلال مدل ساپینتو در بازی افتتاحیه هیچ نسبتی با تیم قهرمان فصل گذشته لیگ که بدون باخت قهرمان شد، نداشت. نه صرفا از لحاظ چیدمان بازیکنان که از لحاظ ذهنیت و نظم در بازی. استقلال مرد پرتغالی دست‌کم در بازی اول پراشتباه و نامنظم ظاهر شد. در دفاع ولنگار کار می‌کرد و ذهنیت خاصی برای بازگشت به مسابقه نداشت. دقیقا تمام فاکتورهایی که تیم فصل پیش فرهاد مجیدی داشت. ممکن است برخی کارشناسان بالاخره توانسته باشند نیمچه فرمی از بازی استقلال بیرون بکشند، اما احتمالا اگر نظر اکثریت هواداران این تیم پرسیده شود، آنها نمی‌توانند به این سوال پاسخ دهند که استقلال چگونه می‌خواست به گل برسد؟
در طرف مقابل گرچه سپاهان هم بازی باکیفیتی به نمایش نگذاشت، اما نشان داد دقیقا در طول ۹۰ دقیقه بازی دنبال چه چیزی است. آنها در نیمه اول استقلال را مهار کردند و در نیمه دوم با بازپس‌گیری سریع توپ و انتقال سریع به خط حمله برای خود موقعیت‌سازی کردند. سپاهان روی همین حربه دو بار دروازه حسینی بهترین گلر فصل قبل لیگ را باز کرد و اگر مهاجمین این تیم دقت کرده بودند باز هم به گل می‌رسید و باخت آبی‌ها سنگین‌تر می‌شد. اتفاقی که می‌توانست همین بدو کار تبدیل به یک بحران در اردوی استقلال شود.
شکی نیست که نمی‌توان کیفیت دو سرمربی پرتغالی و تیم‌هایی که زیر نظر آنها کار می‌کنند را در یک بازی سنجید. مثال‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد زمان دادن به مربی بسیار مهم است. نمونه داخلی‌اش استراماچونی است که در شروع کار نتایج خوبی با استقلال نگرفت و در ادامه تبدیل به یکی از بهترین‌های لیگ شد. یا حتی خود برانکو زمانی که در میانه فصل هدایت پرسپولیس را برعهده گرفت. این زمان بدون شک به ساپینتو داده خواهد شد و با اضافه شدن چند بازیکن اصلی نظیر صالح حردانی و آمادگی محبی به اضافه کاوه رضایی و مهدی قایدی دست مربی پرتغالی باز خواهد شد. سپاهان هم می‌تواند زیر نظر مورایس هر روز پیشرفت کند تا نقشه‌های سرمربی را در بازی‌های بعد به شکل بهتری به اجرا درآورد.
فعلا روی کاغذ سپاهان برنده یک بازی فینال‌گونه شده و با روحیه صددرصدی راهی بازی‌های بعد خواهد شد. آنها در آزادی میخ خود را محکم کوبیدند و نشان دادند به چیزی جز قهرمانی در این فصل رضایت نخواهند داد. اما ساپینتو با اینکه مورد حمایت همه هواداران و کارشناسان قرار گرفته و همه از دادن زمان به او حرف می‌زنند، یکی از جان‌هایش را از دست داده و بدون شک با یک باخت دیگر در همین هفته‌های اول بلافاصله از «مربی هیجان‌انگیز با قلب آبی» تبدیل می‌شود به «معلوم نیست این را از کجا پیدا کرده‌اند». ساپینتو حتما در این مورد توجیه شده و می‌داند در فوتبال ایران فاصله تشویق صدهزار نفری ایسلندی با شعار حیا کن رها کن شاید کمتر از چند دقیقه باشد.
21st November 24